,, ŁOWCY PEDOFILÓW ” CZY LUDZIE OD SAMOSĄDU ? DZIAŁANIA LEGALNE CZY NIE ?

Dziś zajmujemy się dość nietypowym tematem . W Polsce od jakiegoś czasu można śledzić w telewizji oraz na portalach społecznościowych działania grup tak zwanych ,, łowców pedofilów ” , dość głośno o tego typu działaniach zrobiło się w mediach po samobójstwie człowieka który według grupy miał być { pedofilem}.

Judyta Dworas-Kulik

Zaburzenia preferencji seksualnych, parafilię, dewiacje seksualne, zboczenia lub perwersje
według definicji ICD-10 tj. Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób, to powtarzający i nasilony popęd
oraz wyobrażenia seksualne odnoszące się do niezwykłych przedmiotów lub działań. Osoba realizuje
ten popęd, ale odczuwa z tego powodu cierpienie. Zachowanie takie musi występować przez okres co
80 Przyczyny zaburzeń seksualnych możemy podzielić na biologiczne, psychiczne oraz społeczno- kulturowe. Bliżej na ten temat:najmniej 6 miesięcy. Natomiast według Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, to
zaburzenia seksualne, które charakteryzują się powtarzającymi i intensywnymi fantazjami
seksualnymi, także potrzebami albo zachowaniami niezależnymi od woli, nieakceptowanymi
społecznie lub nietypowymi, trwającymi więcej niż 6 miesięcy. W polskim piśmiennictwie mamy do
czynienia z określeniem „dewiacja seksualna”, „dewiacyjne zachowanie seksualne” oraz „dewiacyjne
zachowanie zastępcze”. Przez dewiację seksualną rozumiemy zaburzenia potrzeby seksualnej, tj.
popędu płciowego, która charakteryzuje się dziwacznością potrzeby seksualnej, wynikającą ze stałego
lub okresowego i długotrwałego seksualnego uzależnienia od czynników nieakceptowanych lub
niezwykłych. Z kolei dewiacyjnym zachowaniem seksualnym jest postępowanie charakterystyczne
dla dewiacji, a dokładnie niezależne od woli oraz mające na celu zaspokojenie potrzeby seksualnej,
przy jednoczesnym wykluczeniu zrealizowania funkcji reprodukcyjnej i społecznej polegającej na
utworzeniu więzi. Najczęściej występuje ono zastępczo w sytuacji niemożliwości zachowania się w
sposób normalny. W przypadku dewiacyjnych zachowań zastępczych postępowanie wywołuje inna
przyczyna niż dewiacja.
Pedofilia według Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICD- 10, to preferencja seksualna
osoby dorosłej wobec dziecka, zazwyczaj w wieku przedpokwitaniowym albo we wczesnym okresie
pokwitania. Zgodnie z definicją Klasyfikacji Zaburzeń Psychicznych DSM IV (Diagnostic and
Statistical Manual of Mental Disorders), pedofilię utożsamia się z występowaniem przez nie mniej niż
6 miesięcy fantazji albo zachowań seksualnych, które związane są z aktywnością seksualną z dziećmi
przed ich okresem dojrzewania. Dla kryteriów diagnostycznych ważnym jest również, aby sprawca
miał co najmniej 16 lat i o co najmniej 5 lat był starszy od dziecka stanowiącego obiekt seksualnego
zachowania. Istotne jest także, aby preferencja seksualna w stosunku do dzieci była stałą i dominującą
tendencją.

Od niedawna pedofilów tropią też wolontariusze z ECPU (Elusive Child Protection Unit), polskiej filii angielskiej grupy o tej nazwie. Na dobre działają od lutego: namierzają sprawców w sieci, zbierają dowody i oddają policji. Wytropili blisko 40 osób, którym prokuratury postawiły zarzuty.

DZIAŁAJĄ LEGALNIE?

„Łowcy” z ECPU mają społeczne poparcie, ale ostatnio spadła na nich fala krytyki. Po tym, jak pedofil z Pomorza nazajutrz po postawieniu zarzutów usiadł na torach i potrącił go pociąg. Śledczy badają, czy było to samobójstwo.

Wątpliwości budzi upublicznianie wizerunków zatrzymanych, ale ECPU twierdzi: bez zgody twarze są zasłaniane.

Zgodnie z prawem Polskim działania ECPU są na pograniczu { Zgodnie z art. 304 par. 1 k.p.k. każdy, kto dowie się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, ma obowiązek zawiadomić o tym prokuratora lub policję. Z kolei zgodnie z art. 243 k.p.k. każdy ma prawo ująć osobę na gorącym uczynku lub w czasie pościgu podjętego bezpośrednio po popełnieniu przestępstwa, jeżeli zachodzi obawa ukrycia się tej osoby lub nie można ustalić jej tożsamości. } ale też jest zapis w Kodeksie Karnym że [ art. 24 kodeksu karnego, który mówi, że „odpowiada jak za podżeganie, kto w celu skierowania przeciwko innej osobie postępowania karnego nakłania ją do popełnienia czynu zabronionego”. ]

Prowokacja jest szczególną formą podżegania, chociaż dla karnistów praktycznych bądź teoretycznych różnice między tymi pojęciami są na tyle istotne, iż przesądzają o ich odrębności.

Sformułowanie „odpowiada jak za podżeganie” określa także podstawę ustawowego zagrożenia przewidzianego za prowokację, odsyłając bowiem do podstaw odpowiedzialności za podżeganie, umożliwia stosowanie do prowokacji przepisu art. 19§ 1 k.k., nakazującego wymierzyć za podżeganie, a w konsekwencji za prowokację, karę w granicach ustawowego zagrożenia przewidzianego za czyn zabroniony, do którego popełnienia prowokator nakłaniał.

Martyna Różycka z Dyzurnet.pl

Zauważamy niebezpieczne zjawisko tworzenia treści seksualnych przez najmłodszych, jednak samodzielnie nie znaczy dobrowolnie. Powodem zrobienia takiego zdjęcia czy filmu jest szereg czynników, w tym uwodzenie dziecka przez internet, szantaż, zastraszanie, manipulacja, ale i seksualizacja mediów, brak odpowiedniej ochrony na urządzeniach, z których korzysta dziecko – mówi Różycka. Zauważa, że przez pandemię dzieci mają nieograniczony dostęp do internetu. – Zdalna nauka spowodowała, że rodzice przestali nakładać ograniczenia, także czasowe.

 ECPU woli nie widzieć paragrafu kodeksu karnego, który notorycznie łamią, np. art. 240 kk.

§  1. Kto, mając wiarygodną wiadomość o karalnym przygotowaniu albo usiłowaniu lub dokonaniu czynu zabronionego określonego w art. 118, art. 118a, art. 120-124, art. 127, art. 128, art. 130, art. 134, art. 140, art. 148, art. 156, art. 163, art. 166, art. 189, art. 197 § 3 lub 4, art. 198, art. 200, art. 252 lub przestępstwa o charakterze terrorystycznym, nie zawiadamia niezwłocznie organu powołanego do ścigania przestępstw, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3– art. 240 kk.

Sami natomiast uwielbiają powoływać się na art. 243 kodeksu postępowania karnego regulujący warunki zatrzymania obywatelskiego. I tu pojawia się kolejny zgrzyt, ponieważ podczas niektórych interwencji podejrzani o pedofilię wywabiani są… z własnych mieszkań.

§  1. Każdy ma prawo ująć osobę na gorącym uczynku przestępstwa lub w pościgu podjętym bezpośrednio po popełnieniu przestępstwa, jeżeli zachodzi obawa ukrycia się tej osoby lub nie można ustalić jej tożsamości.

§  2. Osobę ujętą należy niezwłocznie oddać w ręce Policji. – art. 243 kpk.

Nie tylko te interwencje zostały przeprowadzone w sposób kontrowersyjny – również niektóre z wcześniejszych budzą wiele emocji, jak na przykład zatrzymanie Jacka J. w Matyskach 28 marca. Na filmie z akcji widać, że złapany mężczyzna stoi na trawniku bez butów. Jego rodzina krzyczy w tle, że został on przed chwilą pobity i siłą wyciągnięty z mieszkania przez łowców. Ci jednak zgodnie twierdzą, że jest to kłamstwo. Alex szczegółowo tłumaczy się później z zaistniałej sytuacji, zaprzeczając informacjom o siłowym wyprowadzeniu mężczyzny z domu. Istnieje jednak nagranie „zza kulis”, które dowodzi, że w tym przypadku prawda leży po stronie rodziny zatrzymanego. Ile jeszcze kłamstw grupy ECPU i jej lidera nie wyszło na jaw?

%d blogerów lubi to: