W Warszawie przy ulicy Księcia Janusza w dniu 21.02.2021 r miało miejsce wydarzenie związane z próbą wyrzucenia z mieszkania lokatora , przez osoby które twierdzą że kupili te mieszkanie na licytacji komorniczej , a osoby te chciały siłą przejąć jedno z mieszkań na Warszawskim Kole , na marginesie w pobliżu znajduje się centrum handlowe i stacja metra warszawskiego .

Policja interweniowała dwukrotnie , w dniu 21.02.2021 r w obecności reporterów Policja nakazała opuszczenie mieszkania osobom które próbowały przejąć lokal . W zarejestrowanym materiale filmowym który wykonała telewizja obywatelska możemy poznać wypowiedź wszystkich stron konfliktu o którym piszemy.

Spośród możliwych podstaw prawnych i faktycznych powództwa o eksmisję z lokalu mieszkalnego niniejszy schemat skupia się na przepisach ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 150). W skrócony sposób potraktowane zostały natomiast najczęściej spotykane w praktyce postawy powództwa o eksmisję, tj. roszczenie windykacyjne właściciela (art. 224 § 1 k.c.) oraz roszczenie wynajmującego wobec najemcy o zwrot rzeczy po zakończeniu najmu (art. 675 § 1 k.c.), albowiem poświęcone zostały im osobne schematy. Patrz również: Postępowanie w sprawie z powództwa właściciela o wydanie oznaczonej rzeczy (art. 222 § 1 k.c.) oraz Postępowanie w sprawie z powództwa wynajmującego (bądź wydzierżawiającego) o zwrot przedmiotu najmu (bądź dzierżawy).

Krok: wniesienie pozwu o eksmisję z lokalu mieszkalnego
Żądanie eksmisji może być przede wszystkim realizowane jako roszczenie windykacyjne właściciela (art. 224 § 1 k.c.) bądź roszczenie wynajmującego wobec najemcy o zwrot rzeczy po zakończeniu najmu (art. 675 § 1 k.c.).

Z żądaniem eksmisji można wystąpić także przeciwko lokatorowi innego lokalu, który wykracza w sposób uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali w budynku (art. 13 ust. 1 ustawy o ochronie praw lokatorów – tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 150) bądź przeciwko małżonkowi, rozwiedzionemu małżonkowi lub innemu współlokatorowi tego samego lokalu, który swoim rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie (art. 13 ust. 2 ustawy o ochronie praw lokatorów – tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 150).
– sformułowane żądanie, aby pozwany opuścił i opróżnił lokal mieszkalny, a w zależności od podstawy faktycznej i prawnej również, aby wydał ten lokal powodowi (np. w wypadku roszczenia windykacyjnego czy roszczenia o zwrot lokalu po zakończeniu najmu); natomiast w razie wytoczenia powództwa na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 140) żądanie nakazania opróżnienia lokalu musi być połączone z żądaniem rozwiązania przez sąd stosunku prawnego uprawniającego pozwanego do używania lokalu;

Ponieważ sprawa z powództwa o wydanie lokalu mieszkalnego jest sprawą o prawa majątkowe w pozwie należy podać wartość przedmiotu sporu (art. 19 § 2 oraz art. 1261 § 1 k.p.c.), którą stanowi suma odpowiadająca trzymiesięcznemu czynszowi najmu lub dzierżawy należnego od danego rodzaju lokalu (art. 232 k.p.c.).